Ik ben van niemand

Marijn Backer

Lijsters

Helen ging in de zomervakantie naar haar tante Sjannie in Zeeland om te werken in het café van haar. Ze zag er eerst tegenop maar na een tijd vond ze het leuk worden en wilde ze er niet meer weg. Op een dag ontmoette ze Nico Boer  een jongen met blond haar en  blauwe ogen in het café van haar tante.

Na een tijdje kregen Helen en Nico een relatie en spraken vaker af, zoals met de ouders van Nico samen een film of tv kijken. De ouders van Nico vonden Helen een “Zeeuws meisje” de Nieuwe Zeeuwen de vrienden groep van Nico dachten volgens Helen : “goed is goed en fout is fout, buitenlanders en homo’s zijn fout”. Nico naam Helen mee naar Brussel als verjaardags cadeau en hij had haar ook een ring gegeven. Nico reed naar Brussel terwijl hij zelf geen rijbewijs had en ook geen auto, hij leende de auto van zijn vriend Mathijs, ook lid van de Nieuwe Zeeuwen.

Weken later was er de Mosselprinses verkiezing en werd Helen verkiesbaar gesteld.

Er werden foto’s van Helen gemaakt voor ieder seizoen, die Max wat ook een vriend is van Nico tot een kalender zou maken. Het duurde maanden tot te de kalender kregen, uit eindelijk  kreeg ze nooit een kalender. Helen werd gewaarschuwd door haar ex-vriendje Jappie die in aanraking was gekomen met de Nieuwe Zeeuwen, hij zei dat ze niet spoorden en gek waren. Weken later werd ze opgehaald uit Zeeland door Nanne een goede vriend van Helen, en zijn vriend Boris want Nanne was homo, en de broer van Boris genaamd Alex. Ze ging samen met hun naar het huis van Alex en Boris, waar ze een aantal dagen overnachtte en toen weer naar huis werd gebracht door de vader van Boris en Alex die ook een zusje hadden genaamd Sandra waar Helen goed en veel mee omging.

De moeder van Helen, Petra, schrok toen haar dochter weer thuis kwam en was ook tegelijkertijd ontzettend blij. Een aantal dagen later spreken Helen ,die gestalkt word door een vriend van Nico, af met Sandra om in Amsterdam te winkelen, ook daar word Helen gestalkt. Weken later gaat Helen met Alex, Sandra en hun vader mee naar Sicilië naar het huis van hun moeder en blijven daar een tijdje.

Als Helen weer terug komt van haar “vakantie” is haar moeder woedend op haar omdat twee jongens flyers van Helen uitstaan te delen en geile telefoontjes kreeg van mannen.

Sandra word “ontvoert” door die twee jongens om Helen te lokken, Helen gaat er naar toe en zegt dat ze mee gaat als ze Sandra met rust laten. De jongens brengen Helen naar Nico en het nieuwe clubhuis van de Nieuwe Zeeuwen toe en worden dan betaald en gaan weer weg. Nico bedreigt Helen omdat ze hem ineens liet stikken en er met ene buitenlander van door is gegaan maar Helen ontkent.

Mathijs kwam wat later het clubhuis binnen en er begon een gevecht tussen Helen en Mathijs, hij sloeg haar eerst op de grond en begon haar toen te schoppen. Nico had Helen horen zeggen dat Mathijs Helen verkracht had wat zij verzon om gered te worden, Nico vloog Mathijs om de nek en Helen zag een hooivork naar Mathijs’ keel gaan.

Weken later lag Helen in haar bed met een litteken bij haar mond en bleef zeggen ze hebben me lelijk gemaakt. Ze moest met een traumaspecialist praten tot Alex aan de deur kwam en haar kwam halen.

Over Marijn Backer

Hij is columnist van NRC Handelsblad en schrijft om de twee weken een column over onderwijs. Backer is docent Latijn en Grieks en was voormalig teamleider van team 6 (3 vwo en 4 vwo) aan de Werkplaats Kindergemeenschap voor voortgezet onderwijs te Bilthoven. Nu is Marijn teamleider van team 7 (5 vwo en 6 vwo). Ook is Backer hoofdauteur van de lesmethode Fortuna heeft hij op didactisch vlak invloed gehad op de ontwikkeling van het onderwijs in Latijn.

Op het gebied van kinderliteratuur maakte Backer in 1992 zijn debuut met Lieve engerd de groetjes. Daarnaast zijn van zijn hand verschillende dichtbundels verschenen.

Over het boek.

Op de voorkant van het boek staan twee achterkanten van een jongen en een meisje hand in hand bij een strand.

Het boek is niet specifiek aan iemand opgedragen.

De plaatsen die het meest voorkomen in het boek zijn Sicilië, Zeeland, breda, Brussel en Duitsland in het huis van Alex en zijn familie.

Je leest het boek door de ogen van Helen want je hoort, denkt, voelt en ziet wat zij ziet en meemaakt.

Het boek heeft een open einde omdat je niet weet hoe het met Helen en Alex afloopt en je weet niet waar hij haar heen brengt.

Het onderwerp van het boek sprak me aan omdat het titel me pakte want in feite ben je ook van niemand.

Het boek liet me meerdere kanten zien van de wereld van hoe het ook kan gebeuren als je relatie uitgaat met je vriend en dan vreemd gaan met zijn beste vriend.

Het verhaal zette me aan het denken van hoe het ook af had kunnen lopen met een relatie bij mijzelf.

Ik had zelf gedacht dat het boek redelijk boeiend was door het veel belovende titel en uiteindelijk was het boek ook wel spannend en boeiend genoeg om mij te motiveren door te lezen.

Ik ben het eens met  het boek want je kan misschien mooi van buiten zijn en je lief voordoen, maar in werkelijkheid een enorme trut of player zijn.

Ik ben nu ook wel iets anders gaan denken want je kan beter als vrienden uit elkaar gaan en het persoonlijk zeggen dat je niet meer wilt dan zo in een keer voor die persoon van de aard bodem verdwijnen.

Het boek was goed uitgewerkt maar ze konden beter aan geven van wat ik kon verwachten wat er in het hoofdstuk zou gebeuren door er titels bij te zetten.

Het verraste me dat Nico en Helen uit elkaar gaan en dat Alex op het eind bij Helen voor de deur stond was een heel klein beetje voorspellend maar haar reactie daar op niet.

Je kreeg van ieder onderwerp genoeg informatie en wist zo van alles genoeg af om niet verward te raken.

Ik heb niet eerder een boek over dit gelezen maar wel een film gezien die er een beetje op leek maar het blijft een interessant onderwerp.

Het verhaal heeft stukken die niet zo interessant zijn maar ook weer stukken die ik weer heel leuk vind door de gebeurtenissen.

Op sommige stukken in het boek ging het te sloom en dat was dan van Helens dagelijks leven maar het was wel goed om te lezen.

Het verhaal draait om de relatie van Nico en Helen van hoe ze bij elkaar komen en hoe ze weer uitelkaar gaan om te laten zien dat het ook slecht af kan lopen.

De gebeurtenis op het einde van het verhaal van Nico, Mathijs en Helen maakte indruk op me want van de eerste indruk die Nico je gaf zou je dit niet achter hem gezocht hebben.

Ik vind dat het verhaal best echt gebeurt kan zijn want alles word zo echt verteld.

De gebeurtenissen zijn voor mij niet echt herkenbaar omdat ik nooi van deze soort gebeurtenis op het einde gehoord of laat staan gedacht heb.

Het verhaal ligt een heel klein beetje voor het hand in het begin maar daarna wel weer verassend omdat je gebeurtenissen in het begin gewoon dagelijks leven zijn en in het inde echt dramatisch dat Nico bijna zijn beste vriend vermoord met een hooivork door die door zijn keel te steken.

Ik zou het boek niet graag in het echt willen beleven want dan staat je leven mooi op zijn kop en daar houd ik niet zo van.

Ik kan me niet echt plaatsen in de gedachten van Helen omdat ik zelf niet ervaring heb met liefde relaties en niet snap waarom je niet duidelijk maakt dat het uit is tussen Nico en haar.

Helen is een heldin voor me want ze weet zich toch nog redelijk sterk te houden in haar situatie.

De personages in het verhaal gedragen zich onvoorspelbaar omdat je op de meeste momenten niet verwacht wat ze gaan of kunnen doen.

Helen heeft me niet beïnvloed omdat ik het liefst niet graag in zulke problemen als haar terecht kom omdat ik zelf dan geen rust meer heb.

Het gedrag wat Nico liet zien liet me denken van waarom wil je jou eigen ex-vriendin zo gemeen terug pakken door haar littekens te geven en bijna te vermoorden.

Langzamer hand snap je iets meer van de gedachte stroom van de mensen en snap je redelijk waarom ze zich zo gedragen maar je weet niet alle motieven bij sommige mensen.

Je hoeft het verhaal niet in te vullen alleen het einde kan je fantaseren de rest is allemaal gegeven.

De personages veranderen langzaam Nico ging van vriendelijk naar achterbaks door Helen zo de bedreigen.

Ik vind het niet begrijpelijk waarom Nico Helen zo voor schut zette en haar bedreigde alleen omdat zij hem achterliet.

De gebeurtenissen volgen duidelijk op elkaar en de opbouw is van rust naar spannend afwisselend.

Er worden niet echt veel moeilijke woorden gebruikt waardoor het verhaal goed te lezen is.

Er zijn kleine beschrijvingen van wat er precies gebeurt maar het maakt alles net iets duidelijker en vertraagt het verhaal niet.

Er zijn meer gebeurtenissen dan gesprekken en gedachte stromen wat wel fijn is want je maakt dingen mee en praat of denkt niet de hele tijd.

Verwerkings opdracht :

Een nieuw slot aan het verhaal schrijven.

Alex stond voor de deur van Helens huis, haar moeder was net weg en had haar gezegd niet weg te gaan. Helen twijfelde even en ging toch niet mee met Alex maar nodigde hem uit in haar huis zodat haar Petra ook kennis kon maken met Alex, de jongen die haar uit Zeeland had gehaald en haar meenam naar Sicilië.

Een uur ging voor bij en Petra kwam thuis, ze schrok van Alex en Helen die samen in de woonkamer op de bank zaten met een kop thee en een koekje. ”Helen wat heeft dit te betekenen?” had Petra gezegd. Helen legde alles uit en spraken de rest van de dag over allerlei onderwerpen.